ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻏﺮﻭﺏ ﺑﺮ ﺁﺑﮕﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﮔﺮﺍﯾﻨﺪﻩ ﻫﺰﺍﺭ ﺯﻭﺭﻕ ﺳﯿﺮ ﻭ ﺳﯿﺎﻩ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﻧﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ، ﻧﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﺮ ﺁﺑﺪﺍﻥ ﺳﭙﯿﺪ ﻫﺰﺍﺭ ﺯﻭﺭﻕ ﺁﻭﺍﺯ ﺧﻮﺍﻥ ﺳﯿﺮ ﻭ ﺳﯿﺎﻩ ﯾﮑﯽﺑﺒﯿﻦﮐﻪﭼﻪﺳﺎﻥﺭﻧﮕﻬﺎﺑﺪﻝ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺳﭙﻬﺮﺗﯿﺮﻩﺿﻤﯿﺮﻭﺳﺘﺎﺭﻩﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﺟﺰﯾﺮﻩﻫﺎﯼﺑﻠﻮﺭﯾﻦﺑﻪﻗﯿﺮﮔﻮﻥ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﭼﻮﺭﻗﻌﻪﻫﺎﯼﺳﯿﻪﺑﺮﺳﭙﯿﺪ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﻫﺰﺍﺭ ﻫﻤﺮﻩ ﮔﺸﺖ ﻭ ﮔﺬﺍﺭ ﯾﮑﺮﻭﺯﻩ ﻫﺰﺍﺭﻣﺨﻠﺐﻭﻣﻨﻘﺎﺭﺩﺳﺖﺷﺴﺘﻪ ﺯ ﮐﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭﻫﻤﺴﻔﺮﻭﻫﻤﺼﺪﺍﯼﺗﻨﮓ ﺟﺒﯿﻦ ﻫﺰﺍﺭ ﮊﺍﻏﺮ ﭘﺮ ﮔﻨﺪ ﻭ ﻻﺷﻪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﺭ ﺑﺮ ﺁﺑﮕﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﮔﺮﺍﯾﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﺎﻡ ﮔﺬﺍﺭﯾﻢ ، ﻭ ﺑﺮ ﺷﺐ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺩﺭﺁﻥﺯﻣﺎﻥﮐﻪﻧﻪﻣﻬﺮﺍﺳﺖﺑﺮ ﺳﭙﻬﺮ ، ﻧﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ،ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺮ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺳﭙﯿﺪ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺳﯿﺎﻩ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺳﯿﺎﻩ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﻭ ﭘﺮ ﮔﻮﯼ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺳﭙﯿﺪ ﺗﭙﻨﺪﻩ ﻭ ﮐﻮﺗﺎﻩ
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
